Een greep uit de COLLECTIE
Janine Lamers schildert met alle gangbare soorten verf en haar specialisatie is ei-tempera. Een verfsoort die zij zelf maakt volgens oud recept met o.a. pigmentpoeder, eigeel en water. Omdat er weinig of geen olie wordt gebruikt zit er naar verhouding veel pigment in deze verf, waardoor een helder en fluweelachtig uiterlijk ontstaat met zéér intense kleurkracht.
Wanneer Janine met een vrij onderwerp bezig is ontstaan er al schilderend gedachtebeelden die pas tijdens het schilderen hun definitieve vorm krijgen.
Haar werk is figuratief, aangevuld met geabstraheerde vormen.
Balkan, laag over laag geschilderd in ei-tempera
Twee werelden, schilderij in ei-tempera
Watermolens, ei-tempera
Nadat het schilderij klaar is volgt er meestal nog een ets met hetzelfde onderwerp. Omdat het vormproces door gaat is de ets weer net even anders als het schilderij.
​
Door deze manier van werken heeft elke ets of schilderij zijn eigen betekenis, zijn eigen verhaal. Herkenbare vormen trekken daarin het eerst de aandacht, maar al snel blijkt dat er toch nog iets meer aan de hand moet zijn. Figuratieve elementen in haar vrije werk zijn vaak meer bedoeld als metafoor of staan symbool, waardoor ze een weg openen naar een andere wereld dan die van de afbeelding zelf. Een mysterie dat niet direct op te lossen is en prikkelt om er je eigen invulling aan te geven.
Je zou haar werk kunnen plaatsen onder de noemer fantastisch realisme of spirit-art. Diepgaand door de kleurrijke realistische én symbolische voorstellingen. Werk wat niet gauw zal gaan vervelen, juist door die diepere laag wat er de oorzaak van is dat je steeds weer iets anders kan gaan zien.
Inspiratie haalt Janine voornamelijk uit haar verwondering voor de samenhang van alle dingen, de macht die doet leven, de groei, de natuur- en cultuurverschijnselen, ook haar intuïtie speelt een grote rol.
​
Dansend de zomer in, kleurenets
Familia, kleurenets
In-vloed, schilderij in ei-tempera
In-vloed, kleuren ets
Begrenzing
Tekeningen in houtskool
Lichtpuntje
Ingrijpend
"Adelaar en Condor"
Naar een profetie van de Inca's
Oude Inca profetie:
Als de Adelaar en de Condor weer samen door het luchtruim vliegen, zal de Aarde ontwaken.
Adelaar
De adelaar is de Koning der vogels en woont op het noordelijk halfrond. Hij is een echte jager, vliegt op grote hoogte door het luchtruim en ziet zelfs nog vanaf 1 km. hoogte een muis in het veld! De Adelaar staat symbool voor onze eigen mannelijke kwaliteiten: macht en overwinning. Hij heeft visie, is gefocust op zijn doel en bestemming.
Condor
De condor staat symbool voor het vrouwelijke en het mystieke. Woont in het zuiden van Amerika, in het Andesgebergte. Het is géén jager, maar een hele grote gier met een enorme spanwijdte van wel 3 meter! Door deze enorme vleugels en de stijg winden in het Andesgebergte kan zij moeiteloos stijgen tot een hoogte van wel 5 tot 10 km. Als aaseter verbindt ze dood met leven. De Inca's beschouwen de Condor als de meest heilige vogel, ze is één met het Geheel, met de stilte, met de ziel... Ze zou de doden op haar vleugels naar het hiernamaals dragen en ze geloven dat zij de boodschapper van de hemel, van de Spirit is.
Ze brengt het visioen, de kracht en de energie van de wereld die komen gaat. Zo is ze de rechter hand van evolutie.
Volgens deze oude Inca profetie is de mensheid in een ver verleden verdeeld geraakt en is er een scheiding ontstaan tussen enerzijds;
-het pad van de Conor, de weg van het hart en de intuïtieve geest, het mythische bewustzijn en anderzijds;
-het pad van de Adelaar, de weg van de mind, de rationele geest en het meesterschap over de materie.
Er ontstond daardoor een strijd tussen denken en voelen, hoofd en hart, de manlijke en vrouwelijke waarden. De gehele mensheid kwam daardoor in een periode van onderlinge strijd om de macht, met oorlogen, vervolgingen, angst en overal gevaar in zien...
Volgens deze oude Inca voorspellingen zou rond 1490 de paden van de condor en de adelaar elkaar nog één keer kruisen, waarna de adelaar de condor tot aan het punt van uitroeien zou brengen.
1490 was de tijd van Columbus, het begin van de kolonisatie... Nou de rest weten we.
Maar de profetie van deze sjamanen kondigt óók een nieuw tijdperk aan waarin de Adelaar en de Condor weer samen door het luchtruim zullen vliegen, dat tijdperk zal ca. 500 jaar ná 1490 aanvangen.
Vanaf de laatste eeuwwisseling is dit proces dus al gaande...
De Inca sjamanen voorspellen dat er dan een nieuwe levenscyclus naar ons toe komt. Op 21 dec. 2012 zullen wij overgaan naar de Vijfde Zon, dat betekend een nieuwe vibratie van Licht. Er volgen daarna grote kansen voor de gehele mensheid.
Op een uitgeputte Aarde zal ons hoofd en hart weer samen gaan komen en er zal een nieuwe wereld ontstaan. De Aarde gaat ontwaken, mensen gaan zich verbinden in liefdevolle overgave, de wereld zal weer in balans komen en er zal overal vrede heersen.
Echter gelijktijdig breekt er ook in de gehele wereld een tijd van enorme crisis aan. Iedere crisis biedt kansen voor groei. Wat niet gebouwd is op liefde zal afbreken.
Mensen hebben een eigen wil en het is aan de mens zelf om dan die wereld te gaan creëren die zij zo graag wensen en naar verlangen! En er zullen tevens mensen zijn die in volle rust als ankerpunt in die chaotische wereld staan.
De profetieën van de Inca's spreken over PachaKuti, ofwel vernieuwing van het leven.
Pacha = aarde
Kuti = omkeren
Door deze nieuwe vibratie van Licht zal in ieder mens de innerlijke strijd en angst op gaan lossen. Een proces waardoor we bewust worden wie we werkelijk zijn en wat onze missie is.
We gaan inzien dat door te strijden we juist datgene voeden waar we tegen strijden. Zo krijgen we opnieuw een “hart gedragen” samenleving. En niet alleen de innerlijke strijd lost zo op, ook uiterlijke strijd en angst lossen op.
Zo binnen zo buiten, zo boven zo beneden.
Zelfs het hele universum wordt hierdoor beïnvloed.
De Vijfde Zon is het tijdperk van wereldvrede.
We gaan volgens de Inca sjamanen van Homo Sapiens naar
Homo Luminous = verlichte mens.
​
De sleutel is Liefde en dankbaarheid.